Naar inhoud springen

Sterke base

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ZUREN en BASEN
Algemene begrippen
pH
Zuur-basereactie
Zuur-basetitratie
Zuurconstante
Buffer
Waterevenwicht
Hammett-zuurfunctie
Zuren

Sterk · Zwak · Lewiszuur · Anorganisch zuur · Organisch zuur · Superzuur · Oxozuur · Halogeenzuurstofzuur

Basen

Sterk · Zwak · Lewisbase · Organische base

Portaal  Portaalicoon  Scheikunde

Een sterke base is een base die in een waterige oplossing volledig in ionen dissocieert.

De bekendste voorbeelden hiervan zijn de volgende hydroxides:

Bepaalde andere anionen kunnen zich ook gedragen als sterke basen. Dergelijke anionen reageren volledig weg met water waarbij hydroxide-ionen gevormd worden. Een voorbeeld :

O2− + H2O 2OH

Hierbij doneert het watermolecuul dus een proton aan het oxide-ion. Water reageert hier dus als een Brønsted-zuur. Voorbeelden van oxidebasen zijn natriumoxide, kaliumoxide, calciumoxide (ongebluste kalk) en bariumoxide.

Andere voorbeelden van sterke basen zijn: natriumhydride (NaH), natriumamide (NaNH2) en lithiumdi-isopropylamide. Ook deze basen zijn zo sterk dat ze meteen met water reageren en dan OH-ionen leveren plus het geconjugeerde zuur van de base. Zo geeft hydride H2, amide levert ammoniak, enzovoort. Deze basen zijn dus alleen in watervrije oplossingen te gebruiken.